Signalen 110
R. Solie-Sleijster
03-10-20
CGK stellen besluit vrouw en ambt niet uit
RD 30-9-2020
Nadat door het moderamen een oproep aan de synode was gedaan om het besluit vrouw in ambt uit te stellen tot 2023, bleek uit de overgrote meerderheid van de reacties van synodeleden dat hier onvoldoende draagvlak voor bestond. De hoop dat de kerken nog drie jaar geduld zullen hebben, is ongegrond, zo zei ds. A. van der Zwan (Dordrecht-Centrum). Daarbij verwees de predikant naar de gemeenten van Hilversum en Arnhem, die onlangs toch vrouwelijke ambtsdragers hebben bevestigd. Ouderling J.P. den Hartog (Ameide) en ds. W.A. Capellen (Noordeloos) willen de pauzeknop niet langer ingedrukt houden. De hete aardappel moet niet worden doorgeschoven, zo merkte de predikant op.
Ds. H. Polinder (Urk) benadrukte dat het hier gaat om de omgang met het gezag van de Schrift en dat de kerken op een besluit wachten. Zij willen duidelijkheid over vrouw in ambt.
Ds. H.K. Sok, die een beroep naar Urk heeft aangenomen, wees bovendien op de gesprekken met de GKv en NGK:
“Er is al zo vaak opgeroepen tot onderling gesprek. Die gesprekken hebben ons niet verder gebracht. Het is niet realistisch om te denken dat dergelijke gesprekken de kloof nu wel zullen overbruggen. We verstaan elkaar niet meer.”
Diverse afgevaardigden vonden uitstel een “zwaktebod” en het zou leiden tot nog meer barsten in het kerkverband. De kerken verwachten nu een besluit van de synode. Een besluit geeft duidelijkheid en dat betekent eerlijkheid. De Bijbel is duidelijk.
Na de lunchpauze, waarin het moderamen gelegenheid vond zich op de reacties te beraden, deelde de tweede scriba, ds. S.P. Roosendaal (Lelystad), de vergadering mee dat het moderamenvoorstel tot uitstel van besluiten werd ingetrokken.
Hoe de volgende vergadering vorm zal krijgen moet nog verder worden onderzocht. In principe staat voor november een zittingsweek gepland.
Publieke opinie
Nader Bekeken – september 2020
Ds. Rufus Pos vraagt zich in zijn column af hoe lang het nog zal duren voordat een beroep op de Bijbel ook binnen de eigen kerken (GKv) alleen nog maar geaccepteerd zal worden als de Bijbel gelezen en uitgelegd wordt in overeenstemming met de publieke opinie.
De predikant wijst op de verschillende opvattingen over het dragen van mondkapjes, maar ook op zaken die van veel groter belang zijn. Meningen van minderheden worden getolereerd, maar niet als zo’n mening een moreel appel doet op de publieke opinie. De ruimte voor een andere opinie wordt al snel beoordeeld als een afwijking van het normale.
Pos denkt dan bijvoorbeeld aan de Nashville-verklaring, die probeerde de bijbelse lijn met betrekking tot seksualiteit, huwelijk en gezin en ook homoseksuele relaties onder woorden te brengen. Het leidde tot felle reacties, buiten maar ook binnen de kerk. En hoewel er aanklachten over vermeende schadelijke invloed werden ingediend (vooral door mensen van de lhbt-gemeenschap), achtte het Openbaar Ministerie dat hier geen sprake van strafbare feiten was.
Een breed gedragen opinie matigt zich aan norm te zijn, die zelfs kan bepalen of iets toelaatbaar is of niet! Maar, zo vervolgt de predikant, Francis Schaeffer merkte al op dat wat gisteren nog pertinent fout werd geacht, morgen onbekommerd als norm en maat voor het goede wordt gehanteerd.
De achtergrond hiervan is dat wanneer het gezag van God wordt afgezworen, wetten geleidelijk door opinies, die tot publieke opinies zijn uitgegroeid, worden beïnvloed. Waar geen ‘autoriteit van boven’ meer voorhanden is om de samenleving via wetten te normeren, blijft slechts de huidige publieke opinie, hoe veranderlijk ook, over als basis voor het vaststellen van wat toelaatbaar is en wat niet.
Een troostprijs voor mensen die het licht nog niet hebben gezien
ND – 17 september 2020-09-30
En in een ingezonden in het Nederlands Dagblad van 17 september gaat ds. Rufus Pos in op het feit dat de synode van de GKv alle bezwaren heeft afgewezen tegen de openstelling van kerkelijke ambten voor zusters. Maar de basis hiervoor, het rapport Elkaar in liefde dienen, hanteert een exegese die absoluut niet minder exclusief (bindend) is dan de traditionele Schriftuitleg. Beide exegeses sluiten elkaar uit.
De synode besluit daarop dat kerken zelf mogen weten of ze de ambten openstellen. Dit houdt in dat de synode de door haar gekozen Schriftuitleg niet bindend wil toepassen. Maar doordat zij vervolgens besluit dat er niet twee lijnen in de Bijbel zijn ten aanzien van de verhouding man/vrouw, monopoliseert zij de Schriftuitleg tot slechts één leeslijn, namelijk die van het rapport.
En al stelt de synodevoorzitter dat beide meningen op een correcte Schriftuitleg zijn gebaseerd, deze woorden zijn niet meer dan een troostprijs voor degenen die het nieuwe licht nog niet hebben gezien. Je mag wel denken dat Paulus het verbiedt, maar je mag niet daadwerkelijk het aanstellen van vrouwen in de ambten tegenstaan.
Ds. Pos geeft echter aan dat het hier om veel meer gaat dan de persoonlijke christelijke vrijheid die Paulus ons gunt, bijvoorbeeld in het al of niet eten van offervlees. De predikant sluit dan ook af met:
“De synode heeft een verstrekkende uitspraak gedaan die de koers van heel het kerkverband verlegt. Daarmee zijn, wat mij betreft, de GKv in een zeer ernstige crisis geraakt.”