Signalen 84
R. Sollie-Sleijster
20-04-19
SGP waarschuwt landen voor meerouderschap
ND 29-3-2019
SGP-leider Kees van der Staaij waarschuwt andere landen voor een nieuw Nederlands exportprodukt: het meerouderschap. In Verona (Italië) sprak hij op het Wereld Gezinscongres voor ondersteuning van het ‘natuurlijke gezin’. Afgevaardigden van organisaties uit allerlei landen komen hier samen.
Ons kabinet besluit later dit jaar over de aanbevelingen van de Staatscommissie Herijking Ouderschap. Eén van de voorstellen is dat kinderen maximaal vier wettelijke ouders mogen hebben die gezag dragen. Van der Staaij geeft aan:
“dat we er serieus rekening mee moeten houden dat Nederland opnieuw slachtoffer wordt van de koppige elite in media en politiek die ons natuurlijke leven, vrijheid en gezin in hun libertijnse model proberen te persen”.
De belangen van kinderen sneeuwen onder en onderzoeksresultaten zijn vaak ideologisch gekleurd. Van der Staaij roept op tot meer onderzoek, want:
“Wat zal het resultaat zijn van de kolossale ambitie om de wijsheid van onze Schepper, om kinderen twee ouders te geven, te herzien?”
Hij vreest dat, nadat Nederland de dubieuze eer had om als eerste land wereldwijd het homohuwelijk in te voeren, nu het meerouderschap de nieuwe beweging is die wordt uitgerold over de wereld. Dit ondanks het feit dat ook in Nederland meer dan 95 procent van de kinderen onder toezicht van één vader en één moeder staan.
Van der Staaij: grimmige sfeer bij gezinscongres
ND 1-4-2019
Op dit dertiende Wereld Gezinscongres was de sfeer behoorlijk grimmig. Vooraf was een grote demonstratie tegen de bijeenkomst en werd een petitie met 150.000 protesthandtekeningen verzameld. Ook het Vaticaan nam afstand van het congres. Van der Staaij heeft zich verbaasd over alle commotie en uitzonderlijke veiligheidsmaatregelen. Er waren veel demonstranten en politiemensen op de been. Waar komt al die commotie vandaan? Volgens de parlementariër enerzijds uit de feministische hoek, anderzijds uit de hoek van de bewakers van homoseksuele rechten. Beide groepen vatten pro life op als een oorlogsverklaring tegen de rechten van vrouwen en homo’s.
Van der Staaij:
“De Nashville-verklaring heeft natuurlijk ook veel commotie veroorzaakt in Nederland.. Het is niet alleen een incident, maar echt een trend dat de polarisatie op dit gebied scherper wordt in heel de westerse wereld. Vroeger was er meer respect voor ons minderheidsstandpunt als we in de Tweede Kamer debat voerden over het homohuwelijk., maar nu worden ambtenaren met gewetensbezwaren niet meer geaccepteerd en klassieke standpunten over het gezin dreigen steeds verder gecriminaliseerd te worden.”
Het opplakken van stickers, als zouden er alleen extreemrechtse deelnemers op het congres zijn, acht Van der Staaij misplaatst. Het opkomen voor het natuurlijke gezin is niet alleen iets van orthodox-christelijke zijde, maar is geworteld in de natuurlijke ordening en wordt daarom veel breder ondersteund.
De grote verdrukking
RD 13-4-2019
“Een laffe moord vond plaats op 50 moslims in Nieuw-Zeeland. Ongeveer terzelfder tijd werden 120 christenen op brute wijze vermoord door de islamitische Fulani-stam in Nigeria. Nieuw-Zeeland kreeg alle aandacht. Over Nigeria werd (behalve in een enkele krant) niets gehoord. Het had kennelijk geen toegevoegde waarde. Hoe eenzijdig en selectief zijn de seculiere media! Waarom die stilte?”
Dit vraagt ds. C. Sonnevelt (Alblasserdam) zich af in zijn artikelenserie in de Saambinder (orgaan van de Gereformeerde Gemeenten).
De predikant zoekt naar de oorzaken hiervan. Je kunt diverse oorzaken noemen, maar uiteindelijk is de strijd die er nu gaande is, allereerst en allermeest een geestelijke strijd, zo verklaart hij. Het is de strijd die al in het paradijs ontstond, de strijd tussen God en de duivel, tussen Christus en de antichrist, tussen het vrouwenzaad en het slangenzaad.
Het is de strijd om het levende Kind, om de levende Kerk. Ten diepste gaat het om de eer van God en de heerschappij van Christus. Ds. Sonnevelt wijst op de grote verdrukking die aanstaande is, ook in Nederland. De Heere Jezus sprak erover in Markus 13: “En hetgeen ik u zeg, dat zeg Ik allen: Waakt!”
Antisemitisme door Duitse moslims groeit
RD 17-4-2019
Vreedzaam samenleven wordt in Duitsland bedreigd door antisemitisme van moslims, zo blijkt uit een onlangs gepubliceerd rapport van de Duitse Binnenlandse Veiligheidsdienst. In 2017 registreerde de dienst meer dan honderd antisemitische incidenten met een islamitische achtergrond, van antisemitische preken door imams tot het fysiek aanvallen van Joden. De gemelde incidenten zijn het topje van de ijsberg volgens het rapport. De dienst geeft aan dat de oorzaak in de toename van islamitische vluchtelingen ligt.
Is verzoening door voldoening nog van deze tijd?
RD 17-4-2019
Dr. G.A. van den Brink komt steeds vaker de bewering tegen dat wie de dood van Christus als voldoening (satisfactie) duidt veel te juridisch is. Die boodschap is niet meer te verkopen in deze tijd. Nu denken we veel persoonlijker. Je kunt niet meer aan de gemiddelde Nederlander uitleggen dat Jezus Gods toorn aan het kruis droeg.
De predikant denkt aan Joram van Klaveren, gereformeerd vrijgemaakt opgegroeid, maar moslim geworden. Voor hem was de gedachte dat God pas vergeeft nadat er betaald is, niet aanvaardbaar. Allah, de god van de islam, vergeeft vrijuit, zonder voldoening. Van Klaveren vindt dat veel mooier. Hij schreef er zelfs een boek over: “Afvallige”.
Ook denkt ds. Van den Brink aan Reinier Sonneveld, voorheen ook vrijgemaakt gereformeerd. Weliswaar is Sonneveld geen moslim geworden, maar hij zegt precies hetzelfde als Van Klaveren: God vergeeft zonder voldoening te eisen. Wie beweert dat er slechts verzoening door voldoening is, zegt iets “onbijbels, heidens, blasfemisch”, aldus de harde woorden van Sonneveld.
Maar hoe vertellen we de westerse mens dan het evangelie, als de satisfactieleer zo slecht communiceerbaar is? Christus als overwinnaar? Dan is de mens vooral toeschouwer. Christus als de ideale mens? Dan is Hij slechts een voorbeeld ter navolging. Als medelijdend met de mensheid? Dat maakt je gesprekspartner tot een slachtoffer van treurig leed. Als Jezus gekomen is, omdat God liefde is, dan breng je over dat ieder mens een parel is in Gods hand.
Van den Brink keert terug naar Jezus die aan het kruis de straf van God heeft gedragen. Dat is de boodschap waarmee je zegt: Jij bent een schuldige zondaar. Christus stierf om onze zonden voorgoed aan te pakken.
Deze manier van aanspreken is heel bevrijdend. Ik ben geen parel, geen toeschouwer, geen slachtoffer, geen activist. Ik verdien geen medelijden en volg Jezus maar gebrekkig na. Bij dat alles blijf ik in de kou staan. Het Christelijk geloof is voor anderen, niet voor mij. Maar een zondaar, dat ben ik. Het evangelie is voor zondaren, ja, ook voor mij!
Zo sluit de satisfactieleer niet aan bij de goede kanten van de mens, maar bij de teleurstellende, beschamende, schuldige kant van ons allemaal, namelijk dat we zondaar zijn. Ook voor onze tijd is de grote verrassing van het Evangelie:
God redt geen parels, maar zondaren!
Als je liever parel bent dan zondaar, dan kent het Evangelie jou blijkbaar beter dan jij jezelf. Ik zou me schamen, zo sluit de predikant af, voor een Evangelie, waarbij ik niet eerlijk over mijzelf zou moeten zijn.