Groot verlangen
D.J. Bolt
06-04-19
Opnieuw nam DGK een initiatief om gesprekken met de GKN weer op gang te brengen. De deputaten ACOBB spraken met twee broeders van de GKN: ds. J.R. Visser (GKN Zwolle) en J. Hartog (GKN Boerakker). Het verheugde ons dat twee broeders die deel uit maken van het deputaatschap 'Eenheid gereformeerde belijders' bereid waren een gesprek aan te gaan.
Geschiedenis
Om te begrijpen waar we nu staan met het contact tussen DGK en GKN is het goed om eerst een overzicht van de belangrijkste besluiten van deze kerken te geven.[1]
Besluiten
Het resultaat van genoemd gesprek (maart 2019) werd gerapporteerd op de GKN-synode van 23 maart jl. De website van deze kerken geeft een samenvatting ervan en formuleert een nieuwe opdracht aan het deputaatschap Egb. De samenvatting luidt als volgt:
'Deputaten Eenheid gereformeerde belijders [Egb, djb]
Een afvaardiging van deputaten Egb heeft aan deputaten ACOBB van de DGK een toelichting gegeven op de besluiten van de GS van 6 oktober 2018 ten aanzien van het herkennen van DGK als kerken van Christus, staande op het fundament van apostelen en profeten. Naar aanleiding van een verzoek van deputaten ACOBB van de DGK, een verzoek dat gedaan is met het oog op het bijeenroepen van een vervroegde DGK-synode, heeft de synode besloten aan deputaten Eenheid gereformeerde belijders op te dragen om, binnen het kader van de uitspraken van de GS van 6 oktober 2018 inzake het herkennen van de DGK, met deputaten ACOBB nog een toelichtend gesprek over de katholiciteit van de kerk te voeren. Deputaten Egb hebben gesproken met de Commissie Interkerkelijke Contacten van de HHK. Afgesproken is dat in een volgend gesprek wordt gesproken over de prediking. Deputaten laten weten dat een gesprek met deputaten van de CGK, op verzoek van CGK, i.v.m. drukke werkzaamheden, op een later moment zal worden ingepland.'
We proberen te begrijpen wat er precies besloten is en wat er verder gaat gebeuren.
Tussen haakjes, het is grappig op de GKN-website te lezen dat er blijkbaar/mogelijk een vervroegde synode van DGK bijeengeroepen gaat worden. De bedoeling zal wel zijn om daarmee tegemoet te komen aan de eis van GKN dat een synode van DGK hen eerst herkent als Christus' kerk voordat er verdere gesprekken kunnen plaatsvinden. Zolang dat niet is gebeurd, geen gesprekken meer, zie besluiten GKN-synode oktober 2018.
GKN heeft zijn deputaten opgedragen een gesprek te arrangeren dat alléén een toelichting mag geven over wat zij verstaan onder katholiciteit van de kerk.
Dat is het.
Zo kunnen we weer een jaar voort. Als er een vervroegde DGK-synode komt die een welgevallige uitspraak doet én de rapportage daarover aan de GKN-synode van dit najaar is op tijd, dan zou de GKN-synode kunnen besluiten om 'oriënterende' gesprekken (zie besluiten oktober 2018) te hervatten. Wellicht kan met enig doorzettingsvermogen een eerste gesprek dan in januari/februari 2020 plaatsvinden.
Nog wat
Afgelopen week kwamen wij het weer tegen.
Een buitenlandse gast vertelde dat iemand van GKN ('die eerst nadenkt voor hij wat zegt') hem had verzekerd dat DGK van opvatting is dat 'zij de alleenzaligmakende kerk is'. Misschien kan ook dit in het 'toelichtende gesprek' duidelijk worden gemaakt waar GKN dat op grondt (als zij tenminste dat ook meent) en anders regelen dat deze roddel nooit meer wordt geblaat.
Uit het bovenstaande verslag zien we dat GKN gesprekken heeft met HHK en CGK. Dat is een uitstekende zaak. Laten er maar diepgaande gesprekken zijn over van alles wat de eenheid (ver)hindert. Maar is van deze kerken ook geëist om GKN eerst te herkennen?
GKN biedt de Canadian Reformed Churches een zusterkerkrelatie aan, lazen we in de GS-acta van oktober 2018. Maar waarom wordt daarbij zo nadrukkelijk aangegeven dat zij dat doen als zelfstandige kerken. Dat zijn ze toch al jaren?
We vermoeden dat het te maken heeft met het feit dat de Canadese kerken graag zouden zien dat DGK en GKN zo spoedig mogelijk de onderlinge problemen oplossen en een worden. Dat is ook heel begrijpelijk. Want niets is zo vervelend en lastig om te moeten kiezen tussen twee buitenlandse kerkverbanden die maar om elkaar heen draaien. De afwachtende houding van de CanRC kan dus gezien worden als een stimulans (vergl. Mat. 5:23,24).
Daar nemen we dankbaar kennis van en blijven ons graag inspannen voor eenheid.
Groot verlangen
Op de informatieavond in Zuidhorn eind vorig jaar antwoordde ds. J.R. Visser op de onvermijdelijke vraag hoe het staat met de eenwording van DGK en GKN:
'Wij hebben een groot verlangen zo spoedig mogelijk een te worden'
Ds. J.R. Visser |
Kan het warmer?
En nu nog iemand binnen de GKN die met de vuist op tafel slaat en zegt: Laten we nu eens onverwijld tien,vijftien gesprekken met elkaar voeren, zonder 'dit en dat' of 'deze en die', elkaar diep in de ogen kijken om vervolgens elkaar in de armen vallen. Of we tot diepe treurnis moeten constateren: we staan niet op hetzelfde fundament.
Maar dat verwachten wij niet.