De tijd dringt

H. van Dijk

10-12-14

Het is inmiddels meer dan een jaar geleden dat op deze site ingezondens[1] zijn gepubliceerd van broeders die het gescheiden optrekken van DGK en GKN met lede ogen aanzien.
Plaatselijk/regionaal zijn er wel contacten tussen kerkenraden en er zijn ook wel particuliere initiatieven. Maar van eenheid is nog steeds geen sprake.
Verontrusten in de GKv grijpen terecht of onterecht deze versnippering en beperkte omvang aan om nog geen afscheid te nemen. Feit is wel dat dit een belangrijke rol speelt.
Verontrusting gaat dan uiteindelijk over in berusting.
De ontwikkelingen in de GKv gaan intussen, voor velen ongemerkt, in hoog tempo door.

Oproepen tot gebed en verootmoediging is zeker noodzakelijk.
Maar daar moet het dan niet bij blijven. Daar is de situatie te ernstig voor.
De gemiddelde leeftijd in DGK en GKN is hoog en lijkt alleen maar hoger te worden,
terwijl in de GKv de berusting toeneemt. De tijd dringt!

Een deel van de verontrusten wil de komende GKv-synode van 2017 afwachten, in de hoop dat teruggekomen wordt op eerdere besluiten, met name met betrekking tot de M/V en NGK besluiten.
Wat zou het dan een zegen zijn wanneer uiterlijk in 2016 de gescheiden kerkverbanden samen verder zouden kunnen gaan. Wat zou daar een wervingskracht vanuit kunnen gaan!

Zou het, om te beginnen, nu echt niet mogelijk zijn om elkaar te erkennen als kerken die staan op het fundament van Schrift en belijdenis? Om te beginnen dus, waarbij verdriet en vermeend onrecht elkaar aangedaan voorlopig even geparkeerd wordt.
En vervolgens zouden beide kerken niet samen voorlichtingsbijeenkomsten kunnen gaan organiseren?
Dat zou toch moeten kunnen omdat beide kerken dezelfde herkomst hebben en beide om het verval van de GKv afscheid hebben genomen.
Het is onze overtuiging dat zowel DGK als GKN op hetzelfde fundament staan.
Zijn er dan helemaal geen verschillen? Ja, die zijn er ook. Maar de verschillen rechtvaardigen volgens ons het gescheiden optrekken niet!

Doen wij nu een oproep aan alle verontruste GKv-ers om afscheid te nemen en zich bij DGK of GKN te voegen? Landelijke GKv ontwikkelingen geven daar wel aanleiding toe. Ontwikkelingen die menselijkerwijs onomkeerbaar zijn. Plaatselijk is er verschil en is er soms bereidheid om een uiterste poging te doen landelijk het tij te doen keren. Er is nog een mogelijkheid voor revisieverzoeken, maar als die worden afgewezen?
 

Tenslotte, wanneer in een kerkelijke gemeenschap veel gejuicht wordt over eenheid, maar tegelijk de waarheid verzwegen wordt, moeten we daar niet zijn[2].  Omgekeerd moeten kerken die de waarheid eerbiedigen ook streven naar eenheid. Inderdaad, een in waarheid.
Het is onze stellige overtuiging dat men zich in zowel DGK als GKN in alles wil houden aan de Schrift en belijdenis, en dat men overtuigd is van de absolute betrouwbaarheid van het Woord van God. Vandaar dan ook een dringende oproep aan beide kerkverbanden die staan op hetzelfde fundament om te komen tot de zo nodige eenheid, waarnaar door velen wordt uitgezien.